Her şeyin özeti minik bir an :))

Bazı şeyler var ki fotoğrafı olmamasına rağmen akıllardan silinmiyor.
Sabah yaşadığımız sıkıntılar hiç birimizin hayatı boyunca unutabileceği türden değildi.
Bunları kimse yaşamayı hak etmiyorken sen,siz asla hak etmediniz.
Bunun karşılığı olarak hayat size bundan sonra daha cömert daha adil davranıcak eminim.
Geçti bitti diyelim.
Asla üzülme artık.

Şimdi sana fotoğrafının çekilmesi mümkün olmayan ama unutmak istemediğim komik bir kareden bahsetmek istiyorum. Yazıyı okuduğunda yüzünde gülümseme olsun diye..

Otelin dışında nedime çekimleri yapıyorduk. Çekimler bitti, masanın üzerindeki bıyıklar papyonlar kağıtlar dağılmıştı. Bir yandan da hızlı hareket etmemiz gerekiyordu zaman daralıyordu. Çekim bitince senin hemen içeri girmen gerekti. Sen de tam kapıdan girerken dedin ki 'Birileri masadakileri toplasın.'
Sen bunu söyleyip içeri girdin. Biz; yani İrem Sibel ve ben senin söylediğini yapıyorduk.
O an fark ettim ki o birileri sadece biziz. Diğer herkes anında yok oldu ortadan. Kimse üstüne alınmamış. Herkes arkandan gelmiş, kendi derdine süsüne püsüne düşmüş, kimsenin umrunda değil.
Kızlara söyledim. Fark ettik ki o an bütün düğün hazırlıklarının, düğün gününün özetiydi.
O anı yaşamalıydın :))

Rabia